Is de Kade & Dek(sloof) Behandel Installatie een geslaagde innovatie?

Een beetje een alleskunner, zo zou je K_Dekker bouw & infra wel kunnen omschrijven. Het 200 mensen grote bedrijf uit Warmenhuizen is actief in de wereld van civiele techniek, in de woning- en utiliteitsbouw. Dat werk doen ze graag van A tot Z, dus bijvoorbeeld van het bouwrijp maken van de grond tot en met de oplevering van woningen. "We vinden de uitdagende projecten het leukst", zegt bedrijfsleider Alwin Geutjes. Als je zo breed georiënteerd bent en van puzzelen houdt, dan kan het haast niet anders dan dat productontwikkeling en innoveren bijna dagelijkse kost zijn. "Dat klopt wel, we zijn daar altijd wel mee bezig. In ons bedrijf is er altijd wel een Willie Wortel die een oplossing heeft voor een probleem. Dat gaat eigenlijk heel ongemerkt en daardoor lijkt het normaal." Niet zo gek dus dat K_Dekker bouw & infra enthousiast reageerde op een bestek dat voor de Scheveningse haven op de markt kwam. Coating en staal van de damwanden langs de kade waren aangetast. Liever dan de hele kade vervangen, wilde de opdrachtgever de damwand een upgrade geven zodat die weer vijftig jaar mee zou kunnen. Alleen moest dat dat wel gebeuren terwijl de bedrijfsvoering doorging. "We zagen er wel wat in om iets voor het herstelwerk in Scheveningen te ontwikkelen dat we later weer op andere projecten zouden kunnen inzetten. Waar slopen en opnieuw bouwen lang de standaard was, kiezen opdrachtgevers steeds meer voor duurzame oplossingen die de levensduur verlengen."

Een gracht is geen haven

Binnen het bedrijf ging een groepje enthousiastelingen ermee aan de slag. Het projectteam riep de hulp in van diverse experts om mee te denken en te beoordelen of de ideeën technisch haalbaar waren. Vertrekpunt waren de droogzetkisten die K_Dekker wel vaker inzet bij bijvoorbeeld het herstel van gemetselde kademuren in de Amsterdamse grachten. Zo'n kist zet je tegen de kademuur aan in het water. Het water pomp je eruit en dan kun je in een droge situatie met het metselwerk aan de slag. Maar een gracht is nog geen haven, legt Geutjes uit. "Een gracht is misschien een meter diep. In Scheveningen zouden we wel vier meter onder water moeten en dan heb je met een hogere waterdruk te maken. Dan heb je dus een veel zwaardere constructie nodig, maar hij mag ook weer niet zo zwaar zijn dat verplaatsen heel moeilijk wordt." Ook de schepen die in de zeehaven varen zijn van een andere orde dan in een gracht. Naast alle veiligheidsaspecten is er natuurlijk ook de kwaliteit van het werk, die moet gewaarborgd kunnen worden. Temperatuur en luchtvochtigheid zijn daar belangrijke factoren in en ook die kunnen in een haven heel anders zijn.

Waterdicht maatwerk

Belangrijke voorwaarde was dat de droogzetkist ook op andere projecten ingezet moet kunnen worden. Dat was een beste puzzel omdat je met allerlei verschillende oppervlakken met allerlei verschillende profielen te maken kunt krijgen. Eigenlijk was dat al het geval bij de combidamwanden in de Scheveningse haven. Op sommige plekken werd het regelmatige profiel verstoord door ronde palen. "Als je zo'n droogzetkist leegpompt, wordt hij door de waterdruk tegen de kademuur aangeduwd", legt Geutjes de uitdaging uit. "Je moet er natuurlijk voor zorgen dat er geen naden en kieren zijn waar water door naar binnen kan lopen. We hebben de droogzetkist dan ook zo ontwikkeld dat je de bodem kunt aanpassen zodat hij op de verschillende profielen past."

Tijdrovende mosselen

K_Dekker maakte drie droogzetkisten. Die zijn in delen naar Scheveningen getransporteerd en daar in elkaar gemonteerd. Hoewel er veel vertrouwen was in al het denkwerk vooraf, was het volgens Geutjes toch een spannend moment toen ze voor het eerst te water werden gelaten en leeggepompt. "Het ging gelukkig heel goed. Eigenlijk hebben we gedurende het werk maar een paar kleine aanpassingen hoeven doen." De bedrijfsleider heeft het dan bijvoorbeeld over het afdichtingsprofiel dat voor een waterdichte aansluiting van kist op kadewanden zorgt. "Vooral door al de mosselen die op de damwanden waren gegroeid, sleten de profielen wel heel erg snel. Steeds vervangen is duur en tijdrovend. Daarom zijn we vóór het plaatsen van de droogzetkist met een mobiele kraan en een schraper de damwanden vanaf de kade gaan reinigen."

Onbekend maakt onbemind

Geutjes is erg tevreden over wat het vier maanden durende ontwikkeltraject van idee tot een CE gemarkeerd product en de lakmoesproef in de Scheveningse haven hebben opgeleverd. "Het was leuk om de installatie te ontwikkelen. Het werk in Scheveningen was ook leuk en het ging goed. Ik ben er trots op. Het is toch best bijzonder om zoiets ingewikkelds op het droge te bedenken en te zien dat het dan zo goed werkt in het water." Toch is er ook een sterk gevoel van teleurstelling. Het idee was immers dat K_Dekker de droogzetkist op veel meer projecten zou gaan inzetten. Dat is er echter nog niet van gekomen. Waar dat precies aan ligt durft Geutjes niet te zeggen. "Opdrachtgevers lijken er huiverig voor te zijn. Misschien is het omdat het nieuw en onbekend is dat ze twijfelen of het wel werkt, of het niet te lang duurt, of de kwaliteit wel goed is." Die twijfel slaat soms ook een beetje over op het veelzijdige bouw- en infrabedrijf. Dan steken vragen de kop op als doen we onze acquisitie wel goed genoeg?, weten de juiste partijen er wel van? en hebben we de toekomst misschien verkeerd ingeschat? Of sterker nog: hadden we het misschien beter niet kunnen doen? "Nou vind ik dat je nooit spijt moet hebben van keuzes, maar het was wel een flinke investering en die wil je wel graag terugverdienen."

Positieve noot

De vraag of je het misschien ook als leergeld zou kunnen zien, vindt Geutjes niet gek. "We zijn vooral techneuten en vinden uitvinden en ontwikkelen het leukst, maar misschien moeten we bij zo'n project ook goed kijken naar hoe je zoiets ná de ontwikkeling in de markt gaat zetten." Lichtpunt is wel dat er recent een grote opdrachtgever was die voor K_Dekker met zijn Kade & Dek(sloof) Behandel Installatie koos. Weliswaar werd het door domme pech toch nog afgeblazen, maar het geeft Geutjes wel vertrouwen voor de toekomst. "Wat deze droogzetkist betreft zijn we er wel van overtuigd dat het uiteindelijk goed komt en dat hij wel gebruikt gaat worden. De KDBI, zoals hij officieel heet, ligt in ieder geval klaar voor gebruik!"

The last mile

Paul Iske is 'Chief Failure Officer' van het Instituut voor Briljante Mislukkingen (IvBM). Deze innovatie is natuurlijk geen mislukking, maar de investeringen zijn helaas nog niet terugverdiend. Het IvBM zet zich in voor het faciliteren en toegankelijk maken van leerervaringen.

"We zien bij innovatie vaak dat alles voorspoedig loopt: het ontwikkelen van het idee, het bouwen van een prototype, het testen. Dan komt de 'Last Mile': het implementeren of 'uitrollen'. Daar blijkt de wereld vaak net iets weerbarstiger en dan zien we dat een 'Proof of Concept' iets anders is dan een 'Proof of Business'." Er zitten meer leerpatronen in dit verhaal. Welke dat zijn lees je hier.