35 jaar in de wegenbouw: 'Ik ging fluitend naar mijn werk'

Na de LTS is hij terechtgekomen in de wegenbouw. "Mijn vader en broer deden dat ook, dus mijn neus stond altijd al een beetje die kant op." Toch probeerde hij eerst de metaalbewerking voordat hij overstapte. "Ik heb de opleiding metaalbewerking gedaan, maar dat was niets voor mij." Henk zijn vader zag dit en besloot: "Kom morgen maar mee naar mijn werk in de wegenbouw" en Henk is nooit meer weggegaan.

Manusje van alles

Na jaren als walsmachinist begon hij klachten te ontwikkelen die hem aan het denken zetten. "Samen met mijn laatste werkgever heb ik toen gekeken naar andere taken, voordat ik met pensioen zou gaan." Hij is zich meer gaan bezighouden met het reilen en zeilen op de bouwplaats. "Echt een manusje van alles met een mengelmoes aan werkzaamheden." Niet een hele rustige baan, maar wel minder fysiek voor zijn lijf. "Van werkkleding regelen tot telefoon- en computerwerk, zorgen voor verkeersvoorzieningen en zorgen dat vrachtwagenchauffeurs werden ingepland, alles kwam om de hoek kijken."

Avonden rekenen aan de keukentafel

Toen zijn pensioenleeftijd steeds dichterbij kwam wilde Henk graag weten wat er mogelijk was. "Ik heb zelf bij mijn leidinggevende aangegeven, voor ik 65 jaar was, dat ik eerder met pensioen wilde." Dit werd goed ontvangen en zijn werkgever hielp hem op weg. Samen gingen ze in gesprek met de bond, over de mogelijkheden en eventuele financiële gevolgen. "Ze waren erg deskundig en ik heb fijne begeleiding gehad." Na wat avonden aan de keukentafel rekenen, bleek dat hij dankzij de zwaarwerkregeling inderdaad eerder kon stoppen met werken. "We hebben nog wat kunnen sparen zodat we dit konden doen. Daar moet je je wel op voorbereiden", tipt hij.

Als een dolle door het huis

Toen hij net met pensioen ging, was er niet veel rust in huis voor zijn vrouw Joke. Henk lachend: "De eerste tijd ging ik als een dolle door de woning; opknappen, schilderen en klussen alsof ik geen tijd meer had. Ik was aan het plannen en lijstjes maken van alles wat zogenaamd nog moest gebeuren". Zijn vrouw Joke knikt en zegt grinnikend dat hij daar gelukkig snel mee is opgehouden. In die periode werd ook zijn vrouw geopereerd aan haar rug, dus kon Henk voor haar en het huishouden zorgen. Met de tijd die ze nu samen hebben genieten ze vooral van het samen ontbijten, koffie drinken, en de kleinkinderen vaker zien. "We gaan ook op vakantie, ook al ben ik daar niet zo dol op, maar als ik eenmaal weg ben dan geniet ik daar toch wel van." Verder is hij veel buiten te vinden om te wandelen en is hij een echte muziekliefhebber. "De radio staat altijd aan, zeker de Eagles en Neil Young vind ik prachtig."

Niet één maar drie afscheidsfeestjes

Dat zijn vertrek niet onopgemerkt voorbij is gegaan mag duidelijk zijn. "Toen ik wegging, zijn er drie verschillende feestjes gegeven. Ik mocht de vertegenwoordigers uitnodigen waar ik mee gewerkt had." Er was een middag met koffie en gebak en een barbecue met al het 'werkplaatspersoneel'. Daar bleef het niet bij want ook bij de kerstborrel was er nog aandacht voor zijn 35-jarig jubileum. "Het was echt een warm afscheid, wat goed past bij het familiebedrijf Roelofs Groep. Ik heb vanaf het begin (in 1987) al gevoeld erbij te horen." Henk kijkt met dankbaarheid terug op de vele jaren. "Ik had echt hart voor de zaak. Ik ga soms nog langs voor een bakkie tijdens de lunchpauze. Ze nodigen mij en oud-medewerkers ook nog uit voor feestjes zoals nieuwjaarsrecepties, dat vind ik heel bijzonder", besluit hij tevreden.